tayland ekonomisi ne demek?

Tayland ekonomisi, 2019 yılında ülkenin gayri safi yurtiçi hasılasının (GSYİH) yaklaşık %60'ını oluşturan ihracata bağlıdır.¹ Tayland, Dünya Bankası'na göre 2018 yılı itibarı ile 16.316 trilyon baht (505 milyar dolar) GSYİH ile Asya'nın 8. en büyük ekonomisi olan yeni sanayileşmiş bir ülkedir.² 2018 yılı itibarıyla, Tayland'ın %1,06 ortalama enflasyonu³ ve ülkenin GSYİH'sının %7,5'i kadar bir cari fazlası bulunmaktadır.⁴ Para birimi Tayland bahtı, 2017'de en sık kullanılan 10. para birimi olarak yer aldı.⁵

Sanayi ve hizmet sektörleri, GSYİH'nın %39,2'sini oluşturan eski gayri safi yurtiçi hasıladaki ana sektörlerdir. Tayland'ın tarım sektörü, GSYİH'nın %8,4'ünü oluşturmakta olup GSYİH'nın sırasıyla %13,4 ve %9,8'ini oluşturan ticaret, lojistik ve iletişim sektörlerinden daha azdır. İnşaat ve madencilik sektörü, ülkenin gayri safi yurtiçi hasılasına %4,3 katkı sağlamaktadır. Diğer hizmet sektörleri (finans, eğitim, otel ve restoran sektörleri dahil) ülkenin GSYİH'sının %24,9'unu oluşturmaktadır.⁶ Telekomünikasyon ve hizmet ticareti, endüstriyel genişleme ve ekonomik rekabetin merkezleri olarak ortaya çıkmaktadır.⁷

Tayland, Endonezya'dan sonra Güneydoğu Asya'nın en büyük ikinci ekonomisidir. Bununla birlikte, 2018'de kişi başına düşen GSYİH, Singapur, Brunei ve Malezya'dan sonra Güneydoğu Asya'da kişi başına düşen GSYİH'da dördüncü sırada yer almaktadır.⁸ Temmuz 2018'de Tayland, Güneydoğu Asya'nın ikinci en büyüğü olan uluslararası rezervlerde 237,5 milyar ABD doları tuttu.⁹ Cari işlemler dengesi fazlası, 2018'de ülkeye 37.898 milyar ABD doları kazandırarak dünyada

sırada yer almaktadır.¹⁰ Yine Tayland, Singapur'dan sonra Güneydoğu Asya'da dış ticaret hacmi bakımından ikinci sırada yer almaktadır.¹¹

Ülke, Dünya Bankası tarafından sosyal ve kalkınma göstergelerinde "büyük kalkınma başarı öykülerinden biri" olarak tanınmaktadır.¹² Kişi başına düşen gayri safi milli gelirin (GNI) 6.610 dolar¹³ ve İnsani Gelişme Endeksi'nde (İGE) 83. sırada olmasına rağmen, Ulusal Ekonomik ve Sosyal Kalkınma Konseyi'nin (NESDC) yeni yoksulluk temel çizgisine göre ulusal yoksulluk sınırının altındaki insanların oranı 1988'de %65,26'dan 2016'da %8,61'e düştü.¹⁴

Tayland, 2014'ün ilk çeyreği için yüzde bir olarak bildirilen, dünyadaki en düşük işsizlik oranlarına sahip ülkelerden biridir. Bu, nüfusun büyük bir bölümünün geçimlik tarımda veya diğer hassas istihdam alanlarında çalışmasından kaynaklanmaktadır.¹⁵

Kaynakça

Konuyla ilgili yayınlar

The economic history of Siam from the 16th to the 19th century, together with factors affecting the economic outlook for the twentieth, are presented in
Porphant Ouyyanont. 2017. A Regional Economic History of Thailand. ISEAS–Yusof Ishak Institute.
Pasuk Phongpaichit and Chris Baker. “A History of Thailand”. Cambridge University Press.
Pasuk Phongpaichit and Chris Baker. “A History of Ayutthaya.”
Sompop Manarungsan. “Economic Development of Thailand: 1850-1950”
David Feeny. “Political Economy of Productivity”
Tomas Larsson. “Land and Loyalty.”
James Ingram. “Economic Change in Thailand: 1850-1970.”
William Skinner. “Chinese Society in Thailand: An Analytical History.” Cornell University Press
Jessica Vechbanyongratana and Thanyaporn Chankrajang: “A Brief Economic History of Land Rights in Thailand.”

Dış bağlantılar

Orijinal kaynak: tayland ekonomisi. Creative Commons Atıf-BenzerPaylaşım Lisansı ile paylaşılmıştır.

Data | url = https://data.worldbank.org/indicator/NE.EXP.GNFS.ZS?locations=TH | erişimtarihi = 11 Haziran 2021 | website = data.worldbank.org | arşivurl = https://web.archive.org/web/20170911222543/https://data.worldbank.org/indicator/NE.EXP.GNFS.ZS?locations=TH | arşivtarihi = 11 Eylül 2017}} ↩
↩
↩
↩
RMB role and share of international payments is declining CTMfile. 5 Nisan 2017 ↩
↩
↩
↩
↩
↩
↩
↩
↩
↩
1 TNSO The National Statistical Office of Thailand. "Over half of all Thailand's workers are in vulnerable employment (defined as the sum of own-account work and unpaid family work) and more than 60 percent are informally employed, with no access to any social security mechanisms". Thailand. A labour market profile , International Labour Organization, 2013. ↩